فهرست مطالب
ﺍﺯ ﺷﺨﺼﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ: ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ؟ ﺑﺎ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ! ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻡ ﮐﻮﺯﻩ ﯼ ﺳﻔﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺳﯿﺼﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﯼ اﺟﺪﺍﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﻔﺮﻭﺷﻢ ﻭ ﻧﺎﻧﯽ ﺗﻬﯿﻪ کنم. :( ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺳﯿﺼﺪ ﺳﺎﻝ پیشﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺎﺷﮑﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟
ﺭﻭﺯﯼ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﺯ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺑﻌﺪﯼ ﺧﻮﺍﻫﻢ رﺳﯿﺪ ؟ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭ . ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﻨﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ لقمان ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩ : ﻣﮕﺮ ﻧﺸﻨﯿﺪﯼ ؟ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺑﻌﺪﯼ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﺳﯿﺪ ؟ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭ . ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﻨﺪﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﭘﯿﺸﻪ ﮐﺮﺩ . ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ : ﺍﯼ ﻣﺮﺩ، ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﺮ بدان ﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺭﺳﯿﺪ. ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ : ﭼﺮﺍ ﺍﻭﻝ ﻧﮕﻔﺘﯽ ؟ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﭼﻮﻥ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺗﻨﺪ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﯾﺎ ﮐﻨﺪ ... ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺭﺳﯿﺪ ... :)
ﻭﺍﯼ ﮐﻪ ﺭﺩﭘﺎﯼ ﺩﺯﺩ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻣﺎ، ﭼﻘﺪﺭ ﺷﺒﯿﻪ ﭼﮑﻤﻪ ﻫﺎﯼ کد ﺧﺪﺍﺳﺖ؟؟؟ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﺩﭘﺎﯼ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ،ﺷﺒﻴﻪ ﭼﮑﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ میگفت: ﺩﺯﺩ، ﭼﮑﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ! ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﻔﺖ: ﭼﮑﻤﻪ ﻫﺎﺵ ﺷﺒﯿﻪ ﭼﮑﻤﻪ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩ! ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺭﺍ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ ... ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ: ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ؛ ﺩﺯﺩ، ﺧﻮﺩ ﮐﺪﺧﺪﺍﺳﺖ ! ﻣﺮﺩﻡ ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩﻥ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻧﮕﯿﺮ، ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺍﺳﺖ، ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ ،ﻭﻟﯽ ﻓﻘﻂ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺎﻗﻞ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺍﻭﺳﺖ ... ﺍﺯ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﺴﯽ ﺁﻥ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﺭﺍ ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪﻧﺪ ... ﮐﺪﺧﺪﺍ ﻣﯿﮕﻔﺖ :ﺩﺯﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ! ﮐﺪﺧﺪﺍ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﻭﻟﯽ ﺩﺭﮎ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ، ﻓﺮﺳﻨﮕﻬﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺖ ... ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ! ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ آﺑﺎﺩﯼ ، ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ، ﺑﻬﺎﻳﺶ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻭﻟﯽ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ،ﺍﻧﻌﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ، ﭘﺲ ﻫﻤﻪ ﻋﺮﻋﺮﮐﻨﺎﻥ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺪﺧﺪﺍ ﺟﻤﻊ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ!!!!! * ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﯽ *
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
تست برای پیام طولانی چند خطی خط دوم خط سوم